Zaczarowane skarpetki

Ho! Ho! Ho! Pędzą sanie po bezkresnej nieba toni. W granacie nieba zawieszone lampki gwiazd. Migają blaskiem w kopyt reniferów takt. Wiozą na saniach marzeń stos. Każde marzenie zapisane na chmurce, wiatrem dostało się do Laponii bram. Tam małe elfy ubrały je w kształt. Zaprzężone renifery w sanie, a na nich moc prezentów. Czy starczy nocy czas? Czy każde dziecko swoją lalkę dostanie i czy tata otrzyma wymarzoną wędkę, a mama korali pereł blask? Czy miłość serca rozpali w tę wigilijną noc?  Pędzą, pędzą sanie. Są już ponad lasem, zaraz Mikołaja usłyszymy głos. Schodzą w leśną drogę, dzwonki grają, elfy przyświecają, renifery biegną pośród drzew. Mikołaju! Gwiazdka z nieba mówi, że już czas. 
- Tato opowiedz mi bajkę, moją ulubioną. Ogień w kominku rozpala dziewczynki twarzy blask. Nad kominkiem świąteczne skarpety. Drzewko choinki ubrane w kolorowe łańcuchy i świąteczne ozdoby. Bombki oddają ognia czar. Ojciec czyta Dziadka do orzechów, mama krząta się po kuchni. Starsi chłopcy wyglądają przez okno, dopiero co ulepili bałwana, a dzień już zaciągnął zasłony.  Zaraz wszyscy zasiądą do kolacji. Ciemna noc za oknem zwiastuje wizytę oczekiwanego gościa. I jest! Prezenty, tak świąteczne prezenty! Radość jest tak duża, że jej temperaturę widać, aż w niebie. Dziewczynka przytula konia na biegunach, zaraz się będzie bujała. Chłopcy ustawiaja żołnierzyki w galowych strojach. Tancereczka tańczy się pośród nut. Bajkowy to czas, świąteczny czas. Podarujmy sobie siebie, podarujmy bajek czar. Podarujmy bajkowe skarpety. Skarpetki w żołnierzyki i baletnice. Skarpety w renifery, ciągnące sanie. Drzewka świąteczne, ubrane w kolorowe światełka. Bałwanki na skarpetkach i pierniki lukrowane. To skarpetki zaczarowane!